Ik vat dag 2 en 3 in Paramaribo even samen in 1 blog. Gisteren heb ik namelijk niet zoveel gedaan. Edwin zou rond de middag van boord gaan, maar het duurde allemaal langer als gedacht. Ik heb de ochtend besteed aan het maken van een korte wandeling door de buurt. Ook ben ik op zoek gegaan naar een bakkerij voor broodjes. Degene die ik vind blijkt gesloten te zijn en er zit helaas niet echt iets anders in de buurt.
Een fatsoenlijke supermarkt is er ook niet, alleen kleine zaakjes met wat snacks. Gelukkig kun je bij het hotel wel wat te eten krijgen. Ik heb de middag in hotel door gebracht. Na wat berichtjes van Edwin blijkt dat het nog even duurt voordat ze echt van boord mogen. Dat is wel balen, ik luier dan nog maar wat met een boek in de zon (vind ik ook niet erg hoor). Het is lekker warm, alleen een beetje oppassen met de zon, want de straling is fel dus je verbrand gauw. Tussendoor slaat het weer af en toe om en zijn er stevige regenbuien. Zelfs onder het afdakje bij mijn kamer is het dan niet droog meer.
Edwin arriveert
Edwin arriveert uiteindelijk rond half vijf. Er was veel gedoe met de immigratie en visums. Dat heeft een hele dag gekost, maar we zijn nu na 4,5 week eindelijk weer lekker samen. Zijn oversteek met zeilschip Eendracht over de Atlantische Oceaan is vlot verlopen. Ze hebben geen slecht weer gehad en veel kunnen zeilen. We hebben veel bijgepraat en een deel van de bemanning en opstappers van het zeilschip logeert hier ook, dus ‘s avonds in de bar nog wat mee gepraat.
Wandelen door Paramaribo
Vanmorgen in het hotel ontbeten, je kan hier een lekkere groente omelet krijgen en broodjes. Daarna naar buiten voor een wandeling. Met Edwin erbij heb ik veel minder last van de opdringerige mannetjes op straat. We lopen door de winkelstraten, af en toe een bui ontwijkend onder de overkappingen. De overdekte markt is erg druk, opvallend was dat ze overal plastic tassen van de Jumbo en nog wat Nederlandse winkelketens hangen. Die zitten hier niet maar de tassen zijn zeker geschonken of zo en worden nu op de markt gebruikt.
De groentemarkt doorgelopen, we hebben meteen aanspraak met een Surinaamse meneer die ook in Nederland woont, zo gaat dat. Ook de kruidenmarkt doorgelopen, veel onherkenbare dingen daar. Alles ziet er uit of het zo uit de grond is getrokken. We lopen door naar de waterkant, in de verte kunnen we de Eendracht zien liggen. Daar gaan we over een paar dagen aan boord.
We lopen langs het presidentiële paleis, met daarnaast een zeer lelijke Kerstboom. Dan komen we bij Fort Zeelandia, een voormalig Nederlands fort waar nu het Surinaams Museum zit. We bezoeken het museum niet, maar kijken er wat in de omgeving rond. Er staan bijvoorbeeld ook nog oude officierswoningen, allemaal oude houten huisjes. Overal komen we bemanningsleden van De Eendracht tegen, iedereen bezoekt natuurlijk hetzelfde.
Cafe ’t Vat
We maken een foto bij het I love SU logo en bezoeken een kleine palmentuin, met metershoge palmen en een grote hagedis die door de struiken kruipt. Hierna lopen we naar Cafe ‘t Vat een bekende rondhang plek voor Nederlanders in een uitgaansgebied. Ook hier voor Edwin veel bekenden van zijn reis. De lunch duurt heel lang, eerst lang wachten voor het bestellen en dan een eeuwigheid wachten op eten. Het gaat bij een andere tafel ook nog mis als de ober met eten aan komt lopen en net de wind onder het tentdoek slaat, gevolg al het regenwater zo over de ober en de borden heen.
Luieren in het hotel
Na het eten weer nieuwe aanloop van Eendrachters, deze keer mensen die net als ons zondag gaan opstappen. We lopen na een kort praatje terug richting hotel. Bij de McDonalds een ijsje gehaald. Daarna geluierd bij het zwembad. We eten ’s avonds bij het hotel, heerlijk nasi en bami met kip. Morgen gaan we een dagtocht maken in de jungle.
