We varen vandaag, eigenlijk vannacht, van Saint Vincent naar Saint Lucia. Het volgende eiland dat we gaan bezoeken. De wachtdiensten vervallen, omdat we op de motor varen, de crew doet dan het werk. Edwin gaat om 6 uur nog wel 2 uurtjes meedraaien, want hij wil graag nog een rondje sturen. Dat pakt nog heel leuk uit als hij het vertrouwen van de kapitein krijgt om de baai van Saint Lucia binnen te sturen. Om 7 uur ga ik ook buiten kijken. Ik was toch al vroeg wakker, want door de deining van het schip kon je niet stil blijven liggen en rolde je heen en weer. Met truien en het kussen probeer je dan wel een soort slaap nestje te maken, maar echt stil kun je niet liggen.
Het uitzicht op het eiland is ‘s ochtends vroeg prachtig. Het is bergachtig en er is een vulkaan. Na Edwins stuurmanskunsten liggen we diep in de baai van het plaatsje Soufriere, vlakbij de steiger. Om 8 uur is er ontbijt, op zondag voorzien van gebakken eieren met spek, heerlijk. Daarna is het vooral luieren en wachten totdat we van boord mogen want we mogen niet aan de steiger aanleggen zoals andere jaren. Een hoop moeilijk gedoe, we moeten een stukje terug in de baai gaan liggen.
Excursie
Rond koffietijd roept de kapitein iedereen bij elkaar om uit te leggen hoe de dag zal verlopen. We mogen zo inderdaad van boord, een local waarmee ze vaker samenwerken zal ook gaan tenderen in zijn houten bootje. Hij regelt ook een excursie op het eiland. We pakken gauw onze spullen en kunnen met de 2e boot mee, dat is gewoon de rubberboot van de Eendracht. Het van de ladder in de boot stappen met reddingsvest aan gaan steeds makkelijker. Het is maar een klein stukje naar de steiger. Daar is het wachten tot iedereen compleet is en we op pad kunnen.
De locals zitten er bij een barretje al vroeg te drinken, dus het is ‘gezellig’ wachten. We gaan met 2 busjes onderweg, met een man of 20. Via uitklapbankjes pas je zo met 13 man in 1 busje. We rijden naar de vulkaan. Daar is alles erg toeristisch aangelegd en toegespitst op de Amerikaanse toerist, die liever niet loopt en als het dan toch moet, dan zijn er nette paden. Heel anders als we de laatste tijd gewend zijn.
Vulkaan van modder
Bij de vulkaan loopt er een gids mee die weet er een hoop over te vertellen, maar niet zo spontaan, het klinkt een beetje als een bandje dat wordt afgedraaid. Het is ook niet zo dat er een enorme krater te zien is met lava van binnen, want de richel van de krater is ooit ingestort. We staan dus op een uitkijkpunt met rook dat uit de aarde komt en modder dat op borrelt. Dit is ongeveer 175 graden, dus alles is goed afgezet, je wilt daar geen verdwaalde toerist hebben. Het stinkt ook enorm naar zwavel. Na de uitleg gaan we terug de bus in voor een rit van wel 2 minuten naar het modderbad.
De modderstromen lopen hier van de top van de vulkaan naar beneden, en de modder koelt onderweg af. Daardoor kun je er een bad in nemen en je zou er zomaar 12 jaar jonger van worden. We gaan het met de groep ook proberen. In je zwemkleding stap je een ondiep modderbad in. Dit is erg warm, dus langzaam wennen. Daarna klim je op de kant en kun je je met modder insmeren of laten insmeren door de gidsen. Eerst met grijze modder, daarna kun je met zwarte modder patronen aanbrengen. Edwin en ik smeren er niet teveel van op, ook niet in ons gezicht, want we vinden het eigenlijk best vies. Na een groepsfoto ga je terug het modderwater in om je af te spoelen. Het meeste modder gaat eraf, maar je moet met zwemkleding en badhanddoek terug het busje in. Ze rijden je dan naar 1 van de watervallen waar je compleet schoon gespoeld kan worden.
Waterval
Wij gaan naar een kleine waterval met 2 baden. Dat gaat via een pad met steile treden door het oerwoud. Het water in de baden is best fris, zeker ten opzichte van de warme modderbaden. We blijven even badderen, daarna afdrogen en opdrogen. Met de groep terug naar boven. Nog wat mooie foto’s gemaakt van de lokale fauna. Mooie palmen en planten zijn er hier.
De excursie gaat verder naar een botanische tuin. Daar leidt een gids ons rond en ze vertelt over de planten en welk plantje wat is. We zien onder andere de cacaoplant, de koffieplant en verschillende palmen. Vooral flora dat voor eten wordt gebruikt komt aan bod. Het is heel mooi en we zien nog een kleine hagedis en een hummingbird. Die komen hier best veel voor. De uitleg is wel erg uitgebreid voor ons, maar goed wel een leuke wandeling. Ook hier heb je speciale mineraalbaden vanuit een waterval met modderwater. Daar gaan we niet in, we bezoeken wel een grote waterval.
Terug aan de baai
Na deze tour gaat het grootste gedeelte van de groep naar het restaurant ernaast voor een late lunch, een buffet van € 5,-. Wij hebben er niet zoveel zin in, want we willen eigenlijk even met z’n tweetjes rond lopen. Met het busje kun je terug naar het stadje. Daar is echter veel dicht omdat het zondag is, er is ook niet zoveel te beleven. Er staan vooral oude houten woningen en er zijn veel locals die de dag op straat door brengen. We kopen in een kleine winkel wat snacks en gaan dan terug naar de steiger. Daar kunnen we met de houten boot terug naar de Eendracht varen.
Daar is het nog rustig, we zijn een beetje vroeg terug. Dat geeft niet, kunnen we even douchen en daarna wat luieren achter op het dek. Ook een beetje kletsen met de mensen die ook al terug zijn. Terwijl de zon schijnt, breekt er opeens een regenbui los. Niet heel erg maar de combinatie is apart. Wij zitten lekker droog onder het afdakje, en kunnen een regenboog naast de boot zien.
Om half 7 is het diner, daarna gaan we lezen en slapen, want om 12 uur ‘s nachts hebben we een wachtdienst. Kunnen we nog 1 keer genieten van de mooie sterrenhemel met de Melkweg. Morgen komen we aan in Martinique, onze eindbestemming. Daar hebben we nog 10 dagen vakantie.
