Vertrek uit Suriname

De eerste ochtend aan boord van zeilschip de Eendracht. We worden om half acht gewekt. Het  slapen lukte op zich wel, maar door alle geluiden en een nieuw bed (met anti uit het bed vallen rand) toch wat rommelig geslapen. Om 8 uur is er een ontbijtbuffet met broodjes en beleg. Daarna mag iedereen doen wat hij wil, want we vertrekken pas later vandaag uit de haven. We gaan dus nog even Paramaribo in, kunnen we nog voor een laatste keer rond kijken. Je bent hier tenslotte niet elke dag.

Suriname
Suriname vanaf het water

Paramaribo

We wilden eerst vanuit de haven gaan lopen omdat we niet goed weten hoe het werkt met de busjes. Onderweg zien we andere mensen van de boot in een minibusje zitten, het lokale ov, dus we stappen ook in. Voor omgerekend € 0,20 brengt deze je naar de markt. Het is een oude rammelbak, waarbij er ook zittingen kunnen worden uitgeklapt voor meer zitplaats. Kun je nog dichter op elkaar zitten.

In de stad lopen we over de markt, sommige etenswaren zijn voor ons niet te benoemen. Het is veel groente, gedroogde vis en hier en daar wat huis-, tuin-, en keuken spulletjes. Boven hebben ze kleding, allemaal namaak merken. De kruidenmarkt ernaast is echt voor de locals, je mag er geen foto’s maken en er liggen allemaal ondefinieerbare dingen tegen kwaaltjes. We lopen nog wat winkels langs, waaronder 1 met souvenirs, eindelijk een magneetje gevonden voor in de souvenir kast thuis.

Verder nog een art gallery bekeken, niet helemaal iets voor ons, maar wel voor 2 anderen in de groep. Zij willen langer blijven kijken, dus splitst de groep zich. We gaan ondertussen een mini shopping mall in. Binnen is een roltrap die zo traag gaat dat je wel 3x op en neer had kunnen lopen via de trap, ze verkopen hier alleen maar goedkope merkkleding, nep dus. De Rayban zonnebril voor een mede zeiler zal voor € 3,50 ook wel niet echt zijn.

We nemen een taxi terug naar de haven, in vergelijking met andere dagen betalen we nog minder, altijd verrassend wat je hier kwijt bent, maar het is nooit meer dan een paar Euro’s. Aan boord even rustig gezeten, daarna tijd voor de lunch.

In de haven

Zeilinstructies

In de middag krijgen we uitleg over wat basishandelingen voor het zeilen, zoals knopen en werken met een lier. We doen ook onze eerste wachtronde, dat is maar 2 uurtjes, de lange wacht van 4 uur volgt later op de dag. We werken met 3 wachtploegen die elkaar om de beurt aflossen. De werkzaamheden variëren van schoonmaken, helpen met het eten uitserveren tot sturen en werken met de zeilen.

Tegenligger

Eerst gaan we dan eindelijk uitvaren, iedereen moet helpen met de werkzaamheden die daarbij horen. Ik heb daardoor in eerste instantie niet eens door dat we al los zijn van de kade. Als we eenmaal echt Paramaribo uit varen, zien we op de oevers wat oude huizen en veel jungle. Ook bootjes die totaal verroest zijn achter gelaten. Bootjes die wel varen ogen ook niet betrouwbaar en zwaar door geroest, daar zou ik echt niet aan bord willen stappen.

Het is qua werk op open zee een kwestie van de zeilen en touwen prepareren zodat de volgende wacht ze kan hijsen. Eten gaat ‘s avonds gezamenlijk, waarna we wat rust pakken want onze eerste wacht is om 12 uur ‘s nachts.

Zeilschip Eendracht

Wacht lopen in het donker

We worden vlak van tevoren wakker gemaakt. Heel apart om voor de eerste keer de klotsende water geluiden te horen langs je hut. Alsof we zelf onder water liggen. Als we naar buiten lopen in het donker is er niet veel zichtbaar behalve de enorme golfslag naast de boot, heel gaaf om te zien. ‘s Nachts zeilen is heel bijzonder, want je ziet niets om je heen, en dendert door de golven. We melden ons op de brug om de wacht af te lossen. Zij hebben de zeilen gehesen en we maken nu een flink tempo.

Ik mag leren sturen wat in het begin lastig is want je moet een bepaalde koers houden, aan de hand van getallen, waarvan je niet teveel mag afwijken. Dit is wel ontzettend leuk om te doen, en met Edwins hulp erbij lukt het aardig. Verder is er tijd om tosti’s te eten, en te praten met de anderen. De klusjes vallen wel mee, 2 mensen die een controle ronde moeten lopen, en elkaar afwisselen met sturen.

Verder kunnen we genieten van de prachtige sterrenhemel. Omdat het hier zo donker is kun je alles heel goed zien, zoals de Melkweg en het Zuiderkruis. Om 4 uur zit onze wacht erop en kunnen we slapen. Het was een lange en leerzame dag. Morgen weer wacht lopen, het duurt nog even voordat we weer land gaan zien.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *