Vandaag is onze laatste dag in Paramaribo, we gaan vanmiddag aan boord van zeilschip Eendracht. Morgen vertrekken we met dit schip voor een 10-daagse reis naar Martinique. We ontbijten in onze kamer/appartement met broodjes die we gisteren gehaald hebben bij een supermarkt op de terugweg van Brownsberg. Daarna gaan we onze spullen inpakken. Het regent heel hard deze ochtend, dus we blijven plakken in ons appartement. Buiten ben je binnen no time doorweekt.
Uitcheck problemen
Als we moeten uitchecken verloopt dit zoals we verwacht hadden rommelig. Het geld terug vragen van de niet gekomen taxi op de luchthaven lukt niet bij deze mevrouw. Ook moet de bar rekening nog verrekend worden met de borg, maar de mevrouw achter de balie kan niet rekenen in Euro’s. Eerst moeten we € 5,- bijbetalen, maar als Edwin met haar gaat narekenen blijkt dat we geld terug horen te krijgen. De mevrouw komt er niet uit met de muntjes, ze rondt veel teveel af omdat ze het niet snapt, maar met Edwin zijn hulp komen we er uit.
Het geld van de taxi krijg ik pas veel later terug. Wanneer we terug zijn in Nederland, wordt er nog gebeld, maar krijg ik nog steeds geen geld terug. Een negatieve review op Booking.com werkt blijkbaar want opeens wordt er gebeld en ontvang ik mijn geld terug. Erg jammer dat het zo moet.
Wandeling door Paramaribo
We mogen onze tassen in het washok stallen. Zo kunnen we nog even wandelen door de stad. Het is in vergelijking met andere dagen erg stil op straat omdat het zondag is. We lopen door de buurt die op de Unesco Werelderfgoed lijst staat. Deze straten staan vol oude houten en baksteen huizen zoals ze vroeger in Nederland gebouwd werden.
Er wordt helaas geen onderhoud gepleegd aan de gebouwen want alles ziet er vervallen uit. Het politiebureau is nog het ergste, want de gaten vallen in het pand. Als je het hout aan raakt, ben je bang dat het af breekt. Ook een aantal ministeries hebben hun beste tijd gehad. Alleen die van financiën is modern. Tussen de regenbuien door bereiken we de waterkant, en gaan we nog een keer naar de markt, jammer genoeg is deze gesloten net als veel winkels. In het hotel halen we onze tassen op en op straat houden we een taxi aan om ons naar de haven te brengen.
Aan boord van De Eendracht
Daar aangekomen moeten we ons melden bij de poort en is er een bagagecheck. Het meisje heeft echter meer interesse om te praten met een collega. Dus zodra de koffer open is kijkt ze even, ziet dat het teveel werk is en vindt het wel prima, lekker makkelijk door dus. Via de containerhaven lopen we naar het schip.
Daar installeren we ons in onze tweepersoonshut. Tassen legen we in de kasten en laatjes, er is verrassend genoeg veel bergruimte. De rest van de middag gaat op aan kennis maken met iedereen, en een welkomstdrankje.
Het diner is een buffet met kip en nasi, het smaakt goed. Daarna gaat iedereen bij zijn wachtploeg zitten en krijgt uitleg van de kwartiermeester die de wacht begeleidt. Na een voorstel rondje blijkt dat we met veel mensen zitten die al eens eerder zijn mee geweest. Op het achterdek drinken we nog wat en maken een praatje, daarna naar de hut en even relaxen. Morgenmiddag gaan we echt vertrekken.